اثر نوروپروتکتیو اسید اوریک بر نورون‌های حرکتی آکسوتومی شده شاخ قدامی نخاع در نوزاد موش صحرایی

سابقه و هدف: در سال‌های اخیر نقش نوروپروتکتیو اسید اوریک به عنوان یک ماده بیوشیمیایی طبیعی، در بیماری‌های نورودژنراتیو مطرح گردیده است. از آن‌جا که در بسیاری از بیماری‌های دستگاه عصبی آپوپتوز نقش اساسی دارد، لذا مطالعه حاضر جهت بررسی اثر آنتی‌آپوپتوتیک اسید اوریک بر نورون‌های حرکتی شاخ قدامی نخاع در نوزاد موش صحرایی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: 10 سر نوزاد دو روزه موش صحرایی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در هر دو گروه،  عصب سیاتیک در سمت راست قطع شد و در گروه آزمایش بلافاصله پس از جراحی mg/kg 10 اسید اوریک به شکل داخل صفاقی تزریق گردید. در روز پنجم پس از آکسوتومی، مقاطع عرضی نخاع در سطح L5 برای شمارش سلولی مورفومتریک و تکنیک TUNEL تهیه گردیدند. یافته‌ها: در گروه کنترل در سمت آکسوتومی در مقایسه با نیمه‌ی سالم، 48/30% از نورون‌های حرکتی کاهش پیدا کردند که نشان‌دهنده کارایی مدل آکسوتومی در القای مرگ سلولی نورون‌های حرکتی می‌باشد. استفاده از تکنیک TUNEL ویژگی آپوپتوتیک مرگ سلولی نورون‌ها را تأیید نمود. مقایسه میانگین نورون‌های حرکتی سمت آکسوتومی گروه کنترل و گروه تحت درمان با اسید اوریک تفاوت معناداری را نشان داد (05/0P<). تفاوت میان شاخص آپوپتوز در دو سمت آکسوتومی و سمت سالم نیز در هر دو گروه کنترل و آزمایش معنادار بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: اسید اوریک از طریق مهار آپوپتوز، بر روی نورون‌های حرکتی آکسوتومی شده شاخ قدامی نخاع اثر نوروپروتکتیو دارد.